Weldoener Cor: ‘Wat ik heb, kunnen ze van mij krijgen’

DINXPERLO - Op Facebookpagina ‘Weggeefhoek Dinxperlo en omgeving’ is hij inmiddels geen onbekende meer. We hebben het over Cor Walstra ( 74) die sinds vijf jaar in Dinxperlo woont. Cor woont aan de Nieuwstraat en biedt daar gratis spulletjes aan vanuit zijn carport, maar ook staan er spulletjes langs de weg die je gratis mag meenemen. Cor Walstra beleeft hier zelf veel plezier aan en het geeft hem het gevoel dat hij er toe doet.

Door Waltraud Wensink

Cor is een eenvoudige man en komt van oorsprong uit Friesland. Hij heeft door de jaren heen verschillende woonplekken gehad en het nodige meegemaakt. Op dit moment heeft hij te maken met een aantal vervelende lichamelijke ongemakken. Dat weerhoudt hem er echter niet van om door te gaan met hetgeen hij het liefst doet, mensen helpen met gratis spullen. 

Cor: ”Het loopt als een trein ik krijg veel spullen aangeboden die ik dan weer kan aanbieden aan mensen die het hard nodig hebben. Ook zijn er veel vluchtelingen die hier zijn komen wonen en nog spullen kunnen gebruiken. Wat ik heb, kunnen ze van mij krijgen. Mensen komen spulletjes bij mij aan huis brengen en ik zet dit dan onder mijn carport neer. Ik noem dat ook wel mijn ‘winkeltje’, alleen verkoop ik er niets, alles mag gratis weg.”
Er worden zelfs spullen uit Doetinchem gebracht of spullen uit nalatenschappen en gelukkig geen troep of afval. Er zitten veel mooie spullen tussen en spullen die iedereen kan gebruiken. Sommige spulletjes zijn zelfs nog helemaal nieuw.
Als je aanbelt komt Cor naar je toe en begeleidt je naar zijn winkeltje. Hier staan glazen, koffiezetapparaten, borden, kopjes, elektrische dekens, spelletjes, vaasjes, pannen en noem maar op. “Als er mensen komen die iets speciaals nodig hebben, dan probeer ik dat voor hun te regelen. Laatst was er iemand op zoek naar een stofzuiger en dan ga ik mijn best daar voor doen. Op de ‘Weggeefhoek’ op Facebook bied ik wel eens iets aan en vraag ook wel eens ergens om. Maar niks voor mijzelf, ik heb alles wat ik nodig heb.”

Verdrietig
Cor is als jongen van 14 jaar al uit huis gegaan en heeft veel moeite met schrijven. Als hij een stukje tekst schrijft, staan er veel spelfouten in. Cor is zich daar van bewust en geeft aan dat hij het erg lastig vindt. Vroeger is hij naar een ‘speciale school ‘geweest, zoals hij dat noemt, en ging daarna al snel aan het werk in de bouw.
Cor: ”Het komt wel eens voor dat ik opmerkingen over mijn manier van schrijven krijg en dat wordt niet altijd op een vriendelijke manier gedaan. Ik kan daar erg verdrietig van worden. Ik bedoel het allemaal goed en ik ben ook wel eens een beetje gehaast, dan vergeet ik letters. Ook zie ik niet altijd wat ik fout schrijf, zo ben ik nu eenmaal. Ik denk dan bij mijzelf ‘let maar op de goede dingen van iemand en niet op andermans fouten’. Gelukkig komen er dan ook wel mooie reacties van mensen die het voor mij opnemen en dat vind ik heel mooi, eindelijk eens mensen die om mij geven.”
Of hij nou af en toe zijn woorden en zinnen niet helemaal goed formuleert, mag toch geen probleem zijn? Iedereen die zijn best er voor wil doen, leest tussen de spelfouten door heel goed wat hij bedoelt en daar gaat het uiteindelijk om. Je moet elkaar ook ‘willen’ begrijpen en de goeie kanten van iemand ‘willen’ zien.

Cor is een gezellige prater en vertelt wat hij door de jaren allemaal heeft meegemaakt en hoeveel pech hij heeft gehad. Er is in zijn leven al veel tegen hem aangeschopt. Mede door zijn zachtmoedigheid is er meerdere keren misbruik van zijn goeiigheid gemaakt.
“Mijn sterrenbeeld is ‘vissen’ en die staan bekend om zachtmoedigheid. Ik heb altijd veel moeite gehad met ‘nee’ zeggen en liet me altijd snel tot iets overhalen. De goeiigheid ging nog wel eens ten koste van mijzelf. Ik dacht dan wel eens ‘ben ik dan echt zo’n slecht mens?’ Alles wat ik nu doe, doe ik vanuit mijn hart en het maakt mij zo blij om te zien dat er mensen langskomen en spulletjes meenemen die ze nodig hebben. Ik hoop echt dat dit nog een tijdje zo door mag gaan. Ik voel me gezegend dat ik van zoveel kanten spulletjes krijg die ik weer mag weggeven. Er komen zelfs spulletjes van Duitsers. Die zijn wat gemakkelijker met spullen weggooien, zelfs als ze nog goed zijn. Bij mij komen die spullen bij de juiste mensen terecht. Ik hoef er geen geld voor, want ik heb zelf wel geld waar ik me mee kan redden. Als ik een ander blij kan maken is dat het mooiste cadeau wat je me geven kan.”

En zo is Dinxperlo een weldoener rijker en laten we daar zuinig op zijn. Cor Walstra, een eenvoudige man met het hart op de juiste plek. Mensen die het niet zo breed hebben of iets zoeken kunnen aanbellen bij Cor aan de Nieuwstraat 69.

Winkeltje
Daar staan spulletjes langs de weg maar ook in zijn eigen samengestelde ‘winkeltje’. Wil je spulletjes doneren dan ben je van harte welkom. Cor mag momenteel in verband met zijn gezondheid niet tillen of zwaar werk doen. Grotere of zware spullen graag zelf brengen, Cor maakt er dan weer anderen blij mee.