René Westendorp in zijn oorlogsmuseum. Foto: Frank Vinkenvleugel

René Westendorp in zijn oorlogsmuseum. Foto: Frank Vinkenvleugel

Frank Vinkenvleugel

Klein Dinxpers museum met een groot verhaal

Cultuur

DINXPERLO - Als we de naam René Westendorp (62) noemen, weten veel mensen in Dinxperlo over wie we het hebben. Ook zijn grote interesse voor alles wat met de oorlogsjaren hier in het grensgebied te maken heeft, is een bekend gegeven. Samen met zijn zoon Mark (30) heeft hij een museum gecreëerd aan huis, een klein museum maar met grote verhalen.

Door Waltraud Wensink

René Westendorp is iemand die graag vertelt, maar hij is  ook een goede luisteraar. Als hij over zijn oorlogsmuseum praat en alle spullen die hij samen met zijn zoon heeft verzameld en uitgestald, voel je de passie, merk je de gedrevenheid en zie je hoe belangrijk hij het vindt om de verhalen van toen nog te achterhalen. ”Het is vijf over twaalf”, zegt René. ”Veel mensen die de oorlog hebben meegemaakt en hier nog iets over kunnen vertellen, zijn er helaas niet meer. Die paar mensen die we dan nog kunnen benaderen en mogen interviewen zijn dan ook van grote waarde voor ons. Hun verhalen zorgen er voor dat onze voorwerpen en brieven gaan leven.”

De verhalen
achter de
voorwerpen
zijn veel
interessanter

René: ”Mijn opa wist veel te vertellen over de oorlog hier in het grensgebied. Hoe hij vertelde over de luchtaanval bij Bosmanboer en wat er allemaal gebeurd was, boeide mij enorm. Toen ik een oude legerhelm kreeg en voedselbonnen uit die tijd, vond ik dat met name erg spannend, mooi voor ‘de heb’. Pas later begon ik mij te interesseren voor het verhaal achter deze voorwerpen. Die verhalen waren veel interessanter dan de voorwerpen zelf. Die spullen overleven het waarschijnlijk wel, maar die verhalen die mensen vertellen, die herinneringen, die vallen samen met de mensen op den duur weg.”
René benadrukt ook nog dat hij het ontzettend mooi vindt om deze passie met zijn zoon te delen en fijn het is om dit samen te kunnen doen.

Verhalen tot leven
Het achterhuis in, de trap op naar de zolder en daar vindt je het museum van René en Mark. ”Ja, het zijn spullen van ons, maar tegelijkertijd ook van alle anderen die hier in de regio en grensgebied leven. Er zijn zoveel ellendige dingen gebeurd in de oorlog, aan zowel de Nederlandse als Duitse kant, dat kun je gewoon niet los van elkaar zien. We wonen hier samen aan de grens en de mensen is onbedoeld veel overkomen in de oorlog. Je kunt niet altijd zeggen: die was goed of die was ‘fout’ in de oorlog. Als iemand een verkeerde keuze heeft gemaakt om welke reden dan ook, wil niet zeggen dat iemand altijd een slecht persoon is. Dat brengen die desbetreffende tijd en de omstandigheden met zich mee . We verzamelen zowel de spullen van de Nederlandse als van de Duitse kant uit de oorlog, maar ook Engelse spullen. Zo kregen we bijvoorbeeld een fotoalbum met daarin brieven van het front. Hartstikke interessant, wij willen dan graag weten wie die persoon was, wat gebeurde er met hem, wat deed dat met de familie? We treden eigenlijk in de voetsporen van die persoon en proberen het verhaal er achter uit te zoeken. We brengen de verhalen tot leven. Natuurlijk horen we ook een hoop narigheid en daar sluiten we onze ogen niet voor. Er is vaak nog wel enige schaamte voor dingen die familieleden in de oorlog hebben gedaan, daar praat men niet zo graag over. Toch willen we ook deze verhalen toevoegen aan ons museum, er zijn verhalen genoeg hier aan de grens, ze hebben ons alleen nog niet allemaal bereikt. ‘Het was maart 1945. Mijn opa zat bij de luchtbescherming en had brandwacht, hij zat boven in de kerktoren. Hij had het over tientallen doden bij een bombardement op een boerderij op t Beggelder...’.”

Buren in oorlog
René en Mark komen onderhand ruimte te kort en zijn aan uitbreiding toe. “We zijn bezig om een stichting te worden en ook willen we een verbouwing doen, waarbij er een vaste trap naar de zolderverdieping komt waar ons museum is gevestigd. Daar zal ik een stukje van de schuur voor moeten opofferen. Mensen kunnen dan op aanvraag bij ons komen om alles te bekijken.”
René is er wel duidelijk over dat hij niet de ‘massa’ wil binnenhalen, maar dat hij graag exclusief wil blijven. Over een bijpassende naam wordt al wel gespeculeerd, ‘Nachbarn im Krieg’, oftewel ‘buren in oorlog’, wat goed past hier aan de grens. De verhalen komen soms binnen via brieven of foto’s maar soms ook gewoon door het aanspreken van mensen. ”Hoe vaak heb je niet dat het gesprek begint met ‘Waor bun i’j dan van’ en soms kom je vanuit dat punt tot verassende ontdekkingen. Heel bijzonder hoeveel mensen vaak nog weten of gehoord hebben. Ik klamp de mensen gewoon aan, ‘nee’ heb je en ‘ja’ kun je krijgen, is mijn instelling.”
René schetst een situatie met een foto van een jongeman uit Duitsland in een uniform. ”Kijk, gewoon een boerenzoon hier uit de buurt, een boerenzoon die het bedrijf van zijn vader ooit gaat overnemen, een boerenzoon die een bepaalde keuze maakt en ongewild in een oorlogssituatie terecht komt. Dat had hij zich voor heen ook niet bedacht.”
En als René eenmaal begint te vertellen pakt hij je me zijn verhalen. Hij verplaatst zich in de familieleden en personen van toen, relativeert, en maakt verhalen levend, dat is al een hele kunst, dat je mensen weet te boeien met de verhalen.”

‘Er wordt
hier niets
verheerlijkt’

“Wij willen niet dat deze verhalen verloren gaan, het is van ons maar ook van Dinxperlo. We willen een plek bieden als ‘regionaal geschiedenis museum’, een plek voor oorlogsverhalen, verzet en slachtoffers. Een plek om te herdenken, er wordt hier niets verheerlijkt.” Met ‘regionaal’ wordt bedoeld een gebied in een straal van circa 20 kilometer om Dinxperlo.
Een verzoek van René en Mark is of mensen eventuele spullen uit de oorlogsjaren met hun willen delen. Brieven, voorwerpen, foto’s maar vooral ook het verhaal erachter, willen ze graag toevoegen aan hun collectie. Hiermee doelt hij op zowel de Nederlanders als Duitsers hier in de grensstreek maar ook Engels en Schots materiaal is meer dan welkom.

Een museum in huiskamerstijl, klein maar met een groot verhaal, kom gerust eens aan. Je kunt een afspraak maken en je mee laten nemen in de spullen en verhalen die René en Mark tot nu toe hebben uitgezocht. +31629573122 of mail naar daimlerferret@hetnet.nl.

Balk met granaatscherven.
Helmen.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant