Dinie en Alle Postma met in het midden burgemeester Marianne Besselink. Foto: Ceciel Bremer
Dinie en Alle Postma met in het midden burgemeester Marianne Besselink. Foto: Ceciel Bremer

Bruidspaar Postma uit Zelhem viert 60-jarig huwelijk

Maatschappij Zelhem

ZELHEM – Op 17 mei 1963 begon de dag bewolkt, maar scheen ’s middags de zon en was het een stralende dag. Alle (88) en Dinie Postma-Wolsink (81) weten het nog als de dag van gisteren. Precies 60 jaar later is het weer nagenoeg hetzelfde, want de zon schijnt hoog aan de hemel als burgemeester Besselink ’s middags het Zelhemse bruidspaar feliciteert met hun diamanten huwelijksfeest.

Door Ceciel Bremer

Alle Postma uit Friesland werkte begin jaren zestig als wegenbouwer waarbij heel Nederland zijn werkterrein was. In 1962 werkte hij aan de Rivierweg van Doesburg naar Westervoort en was hij in de kost bij een gezin in Giesbeek. Toen hij een bezoek bracht aan het Lathums feest ontmoette hij Dinie Wolsink uit Lathum. Was het liefde op het eerste gezicht? “Hij was er de volgende avond van het feest weer”, lacht Dinie.

Randstad
Binnen een jaar trouwde het stel en vierden ze hun bruiloft in Dinie’s geboortedorp. Ze vestigden zich vanwege Alle’s werk al snel in het westen van het land. “We woonden eerst in Maasland waar onze dochter Sandra is geboren. Daarna verhuisden we naar Vlaardingen waar onze tweede dochter Marjan is geboren. Toen verhuisden we weer terug naar Maasland. In totaal hebben we zestien jaar in de Randstad gewoond”, vertelt Dinie. Want toen bracht Alle’s werk hem weer naar het oosten en vestigde het gezin zich in Zelhem. Geen gemakkelijke verhuizing met twee puberdochters van 14 en 11 jaar. Dinie: “We zijn bewust in de zomervakantie verhuisd zodat de meiden vanaf het nieuwe schooljaar op een nieuwe school konden beginnen. Gelukkig zei Sandra rond Kerstmis dat ze het hier ‘eigenlijk best gezellig’ vond.”

‘In de 

wegenbouw

 kom je 

van alles 

tegen. Zo 

kwam ik 

haar ook 

tegen’

Paarden
Alle was dol op zijn werk. “In de wegenbouw kom je van alles tegen. Zo kwam ik haar ook tegen”, grapt hij terwijl hij naar Dinie kijkt. Dan vertelt hij verder: “In de wegenbouw zie je wat je maakt; je draait je om en je hebt een stuk weg, je ziet direct resultaat”, vertelt Alle over wat hem zo in zijn werk aansprak. Helaas duurde zijn loopbaan maar kort. In 1984 kreeg hij een ernstig bedrijfsongeval. Dat was een heftige periode voor het hele gezin, waarna werken voor Alle niet meer mogelijk bleek. Gelukkig vond hij voldoening in zijn hobby’s. Zo was hij jarenlang actief in het bestuur van de ponyclub waar dochters Sandra en Marjan lid van waren, zette hij zich in voor de Zelhemse Paardendagen en was hij betrokken bij de slipjacht.

Achterkleinkind
Dinie was jarenlang actief bij het koor en reed graag taxi. Samen hebben ze het in Zelhem prima naar hun zin en trekken ze er regelmatig met de fiets op uit. “We hebben een mooi huis in een fijne buurt en zijn hier gelukkig”, vertelt Alle tevreden. Het diamanten huwelijkspaar kijkt uit naar het feest dat ze samen met hun dochters, schoonzoons, kleindochter, drie kleinzoons, familie en buren vieren. En daarna hebben ze nog iets om naar uit te kijken, want deze zomer verwachten ze hun eerste achterkleinkind.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant