Reeën in het wild. Foto: Robbie Nijman
Reeën in het wild. Foto: Robbie Nijman Robbie Nijman

Herten op den duur weg in hertenkamp Dinxperlo: ‘Welzijn van een kameel anders dan van een hert?’

Natuur Dinxperlo

DINXPERLO - Wie is er niet groot geworden met de hertjes in het Welinkbos? Al sinds de jaren dertig bestaat het hertenkamp in het bos. Maar nu lijkt er toch verandering in de situatie te komen. De hertenpopulatie mag met ingang van januari 2024 niet worden uitgebreid. De herten in hertenkampen en op kinderboerderijen die er nog zijn, mogen tot aan hun dood blijven, maar er komen geen nieuwe bij.

Door Waltraud Wensink

Het hertenkamp is eigendom van Gemeente Aalten en wordt beheert door twee vrijwilligers, die hun werk goed doen. De dieren in het hertenkamp kunnen er ongestoord hun gang gaan, terwijl bezoekers vanuit het pad achter de omheining de dieren kunnen bekijken. Ze lijken zich meestal niet te storen aan de wandelende bezoekers in het bos. Vooral als er weer jonge dieren zijn, trekt dat veel bezoekers. De Bambi’s hebben een hoog ‘ooh en aah’ gehalte.

‘Grote onzin’
Maar de regering heeft besloten dat het welzijn van herten voorop gesteld wordt en het dier bedoeld is om vrij in de natuur te lopen. Langzaam zullen dus de herten in de huidige hoedanigheid verdwijnen. Er is een speciale lijst waarop dieren staan die zijn toegestaan op als hobby- en huisdier. Herten staan hier niet bij op en dus mag er niet meer met herten gefokt worden. Het gekke is, dat er wel dieren zoals alpaca’s, lama’s, waterbuffels en kamelen op de zogenaamde ‘positieflijst’ lijst staan. ”Grote onzin”, vinden oma Ineke en opa Henk, die vroeger regelmatig met de kleinkinderen naar de hertjes gingen. ”De verzorgers weten heel goed hoe ze met de herten om moeten gaan en ze hebben het goed. Het welzijn van een kameel is toch niet anders dan het welzijn van een hert? Kamelen horen hier ook niet thuis en toch staan die wel op de lijst van dieren die je mag houden.”

Genietmomentjes
Ook oma Diny vindt het jammer. “Ik ging met mijn kleinzoon Siem geregeld naar de hertjes toen hij nog een kleine jongen was. Daar konden we samen van genieten en nu doe ik dat met mijn kleindochter Saar.”
Claudia zegt: ”Het slaat nergens op dat de herten langzaam zullen verdwijnen. Regelmatig ging ik met mijn kinderen naar het bos om herten te voeren. Dat ben ik naderhand ook blijven doen, dat zijn gewoon genietmomentjes.”

‘Dadelijk
kennen de
kinderen
een hert
alleen uit
de film
Bambi’


Oma Marianne vult aan: ”Ik heb er veel mooie momenten gehad met de kids en nu met onze kleindochter. Groot plezier en het kost niks, erg jammer allemaal.”
Hanny: ”Mijn moeder ging vroeger zelfs vanuit Aalten met ons op de fiets naar het hertenkamp omdat ze het zo mooi vonden. Wij deden dat later ook zelf weer met onze eigen kinderen.” Het gaat over van ouders op hun kinderen en kleinkinderen en dit is al bijna negentig jaar zo.
Maar gaat het dan alleen om de herten of zijn de andere dieren ook leuk? Simone: “Die zijn ook leuk, maar de herten hebben meer charme en inderdaad jammer dat ze moeten verdwijnen.”
Een groot aantal mensen is teleurgesteld. Elke was vroeger als kind zelf veel in het bos te vinden: ”De regering beseft niet wat ze weghalen. Kijk naar de hoeveelheid oma’s en opa’s, ouders en ‘oppassers’ die met de kinderen naar de hertjes toe gaan, ik vind het een onnodig besluit. Dadelijk kennen de kinderen een hert alleen nog uit de film Bambi. Alsof Nederland wel de natuurlijke habitat van alpaca’s en lama’s is.”

Dierenwelzijn
Als zoiets wordt opgelegd dan zit je als gemeente ook in een lastige situatie. Een woordvoerster van Gemeente Aalten zegt het volgende over dit onderwerp: ”Wat de wetswijziging voor een invloed gaat hebben op de huidige bewoners van het hertenkamp is lastig te zeggen. Wel weten we dat dierenwelzijn voorop staat in de keuzes die we maken. Mocht het op den duur zo zijn dat er geen herten meer zijn, moeten we kijken of de overgebleven dieren een mooi ‘dierenkamp’ kunnen vormen of dat er ruimte is voor nieuwe bewoners. Alle opties zijn nog open.”
Maar er zijn ook mensen die wel enigszins begrip hebben. ”Het concept van dieren in gevangenschap is dubieus als je het goed bekijkt. Wij hebben de luxe hier in de omgeving dat er overal dieren zijn. Voor kinderen in de Randstad kan dat anders zijn. Ik persoonlijk zie liever dat de dieren vrij zijn.”
Loes: ”Ik ging vroeger met mijn dochter ook vaak de herten voeren, maar persoonlijk zie ik ze ook liever in een weiland of in het Breedenbroekse bos, inzichten veranderen door de jaren heen.”
Rechelle: ”Ik ging vroeger met mijn oma naar de ‘hertjes’, maar als er een alternatief komt voor hertjes is dat ook prima.”
De herten lijken het goed te hebben, lijken tevreden, eten goed, drinken goed, planten zich voort, zien er gezond uit en krijgen de beste verzorging. Geboren in gevangenschap, kennen ze amper gevaar en hebben geen natuurlijke vijanden. Maar herten in de vrije natuur zijn ook wonderschoon als je de mazzel hebt om deze schuwe dieren te zien. Robbie Nijman heeft de dieren al tig keer mogen vastleggen met zijn camera. Niet iedereen krijgt het voor elkaar om reeën te spotten in hun natuurlijke omgeving. Als je vroeg op pad gaat en je ogen de kost geeft kan het lukken. Maar om de rust in de natuur nu met ons allen te gaan verstoren kan ook niet de opzet zijn. Fotografen zoals Robbie laten ons op die manier toch mooi meegenieten.

Trotse pauwen
Leuk voor de kinderen én omdat het altijd al zo was, een stukje nostalgie, is dat de reden dat we er moeite mee hebben? Want wát als de herten er niet zouden zijn, komen we dan niet meer in het Welinkbos bij het ‘hertenkamp’? Misschien is het ook een kwestie van wennen aan andere normen, wennen aan andere perspectieven. Kan het zijn dat veel mensen meer moeite hebben met het feit dat dit door de overheid wordt opgelegd? Hoe dan ook, zolang het Welinkbos er is zal het ’dierenkamp’ nog steeds bezoekers trekken. Heb je de kleine speelse geitjes al gezien en de prachtige ganzen en eenden, de trotse pauwen en een diversiteit aan hoenders? Onze kinderen kunnen daar ook veel plezier aan beleven. De herten die er nu zijn kunnen in ‘gevangenschap’ wel een jaar of twintig worden. De komende vijftien jaar kunnen we als er niets tussenkomt in het Welinkbos nog naar de hertjes toe en valt er nog genoeg te bekijken op de dierenweide.

De herten in het hertenkamp Welinkbos. Foto: Waltraud Wensink
De herten in het hertenkamp Welinkbos. Foto: Waltraud Wensink

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant