Met Tijn (8) in het imkerpak is de bij-les bij ‘de bijen’ compleet

Bijenvereniging begon serie van lessen vrijdagmiddag op de Piersonschool

Door Luuk Stam

HENGELO – Waarom is de bij zo belangrijk? Het is deze vrijdagmiddag (19 april) één van de belangrijkste te vragen tijdens de bij-les, die de plaatselijke bijenvereniging De Vooruitgang geeft in groep 3-4 van de Hengelose Piersonschool. Drie leden van de bijenvereniging zijn hiernaartoe gekomen om de kinderen hier onder meer te vertellen over de functie van bijen in het proces van bestuiving en de onmisbare rol die ze daarmee in onze voedselketen spelen.

Voor lessen als deze heeft de Hengelose bijenvereniging een speciale leskist ontwikkeld, doel is om daarmee de komende tijd langs verschillende scholen in de gemeente Bronckhorst te trekken. De bijenvereniging wil hiermee graag een bijdrage leveren aan bewustwording van de natuur en het belang van de biodiversiteit. Daarbij hoort ook de vraag: wat zou iemand zelf kunnen doen om de biodiversiteit in de eigen leefomgeving te vergroten?

Bijenvrienden
Een insectenhotel plaatsen, is daarbij een mogelijkheid. Daarmee zijn de kinderen uit deze basisschoolklas al bekend, zo blijkt. “Die hebben wij thuis ook!”, klinkt het van meerdere kanten. Ook op het schoolplein hier aan de Rozenstraat staat zo’n hotel. “Als ik het zo hoor, dan zijn jullie al flink op weg om heel goede bijenvrienden te worden, zegt ‘tante Bep’, die namens de bijenvereniging getooid met groenrijk hoedje op speelse wijze de kinderen meeneemt in het verhaal: “Ik ben ontzettend dol op bloemen en beestjes, vooral op bijen. Ze zijn slim en grappig. En ontzettend belangrijk voor onze aarde.”

De kinderen in deze klas – deze stamgroep heet uitgerekend ‘de bijen’ – hebben net het project ‘de bij’ achter de rug, zodoende is er op dit vlak al heel wat kennis verzameld. Dat bijen in staat zijn om stuifmeelkorrels van de ene bloem naar de andere te brengen, dat is hier al geen geheim meer. Hoe zou de wereld eruitzien zonder bijen? “Dan is er helemaal geen natuur!”, roept één van de jongens in de klas. Tante Bep is onder de indruk: “Wat mooi gezegd, zo is het! Jeetje mineetje, ik ben helemaal paf.”

Bijendans
Na de theorie volgt de praktijk. Er is een bijenkast met raampjes meegenomen, een kast waar een bijenvolk in kan wonen. Duizenden bijen met maar één koningin, zoals juf Inge dat een beetje is in deze klas, volgens tante Bep dan toch. “Maar is juf Inge hier ook de baas? Of doen jullie het samen?”, vraagt de enthousiaste gelegenheidsleerkracht. “Samen!”, klinkt het uit vele monden. “Nou, zo is het bij de bijen ook. En er zijn regels, waar ze zich allemaal aan moeten houden. Anders zou het chaos worden, toch?”

Een bijendans brengt het bestaan van de bij vervolgens nog verder tot leven. Samen met tante Bep beelden de kinderen dit stap voor stap uit, van het moment dat een bij het levenslicht ziet en aan het werk gaat tot het moment waarop de bij in staat is om de eigen kast te beschermen, op zoek gaat naar voedsel en wie weet gaat verhuizen. Als een onderkomen te klein is geworden en een bijenvolk besluit om te gaan zwermen, komt de imker in actie. Die neemt dan doorgaans een (grotere) bijenkast mee om het volk een nieuw thuis te geven.

Steken
Zo komt er op het scherm in de klas een filmpje langs, waarin Marian Lawson van de bijenvereniging als imker in actie te zien is. In de heg in een achtertuin krioelt het van de bijen, de imker probeert ze in haar kast te lokken. “Ben jij daar ook gestoken?”, vraagt één van de leerlingen. “Ik ben weleens gestoken, maar daar niet”, zegt Lawson. “Ik denk dat de bijen voelden dat ik ze wilde helpen. Een bij steekt alleen als het echt niet anders kan, want bij het steken raakt een bij de angel kwijt, daarna gaat de bij dood.” 

Ter bescherming tegen een eventuele steek is er dat imposante imkerpak, dat Lawson heeft meegebracht. Dat de 8-jarige Tijn Ebbers uit groep 4 het aandurft om zichzelf even in het voor hem veel te grote pak te laten hijsen, is voor de gehele klas een hoogtepunt. Laatste vraag van tante Bep: “Wie is er deze middag een nog grotere bijenvriend geworden?” Ruim de helft van de vingers gaat de lucht in. Het enthousiasme groeit nog verder als ter afsluiting een pot echte Hengelose bijenhoning rondgaat: “Wow, dit is héél lekker!”