Verkiezingen

Binnenkort ’stiefelen’ we weer naar de stembus om te stemmen voor Provinciale Staten en de Waterschappen, beste Grollenaren. Deze keer is er toch iets bijzonders aan de hand. Bij vorige verkiezingen kwam steeds de vraag naar voren: wat doen die provinciale lui eigenlijk, is het wel zinvol dat ze bestaan en waarom bestaan ze dan nog? Zo ongeveer. Waterschappen staan of stonden zo mogelijk op nog verdere afstand. Dan kwam er ook steeds een meer dan ijverig en tot op het bot gemotiveerde en enorm bekende lijstrekker in beeld, waar trouwens niemand ooit van had gehoord. Maar hij bracht met enthousiasme het enorme takenpakket dat de provincie heeft onder de aandacht en als zijn partij het voor het zeggen zou krijgen dan zouden al die taken - ál die taken - worden uitgevoerd.

Vervolgens hoorden we dan in de volgende vier jaar helemaal niks; niet van de provincie, niet van de lijsttrekker en zo mogelijk nog minder van de uitgevoerde programma’s. Kortom, de provincie leeft niet in de harten van de mensen en blijft een vaag en ver weg van de gewone man opererende instituut. Ik weet wel dat de provincies belangrijk werk doen, maar in de kijker spelen doen ze zich niet. En zoals gezegd, om de vier jaar wordt de noodzaak van het bestaan van die provincies in twijfel getrokken en vervolgens gebeurt er dan weer vier jaar niks.

Deze keer is het echter een tikje anders; de verkiezingen van Provinciale Staten worden nu echt onderdeel van de landelijke politiek. Dat was eerder al zo, maar nu is dat naar mijn gevoel nog veel intenser. Want die jongens van Provinciale Staten kiezen straks de leden van de Eerste Kamer. En zoals bekend heeft de regering de steun van de Eerste Kamer hard nodig om het beleid te kunnen uitvoeren. Het zijn dus binnenkort eigenlijk gewoon landelijke verkiezingen. Waar ik me ook zorgen over maak is de vraag of de problemen die nu spelen wel voldoende en duidelijk worden uiteengezet. Wij worden overspoeld met ingewikkelde berekeningen geproduceerd door allerlei deskundigen die in dienst van zo mogelijk nog deskundiger instituten karrevrachten vol cijfers over ons uitstrooien.

Maar je weet maar nooit of al die cijfers kloppen, vooral ook omdat de door deskundigen geproduceerde cijfers elkaar vaak tegenspreken en wat moet je daar dan als gewoon burger mee beginnen? Er heerst de gedachte dat de zittende regeringspartijen een behoorlijk verlies zullen moeten incasseren. Populistische partijen zijn in opkomst en de vraag komt dan op hoe het zal gaan als die partijen de meerderheid krijgen.

Ik herinner me een uitspraak van een staatsrechtsgeleerde van lang geleden die zei: het volk krijgt de bestuurders die het verdient.

Dus ja, als we allemaal willen dat het anders moet in Nederland dan zal dat ook gaan gebeuren. Waar ik overigens zelf een beetje mee zit te kijken (ik lig er nog net niet wakker van) is de vraag dat we op de cijfers en berekeningen die worden geproduceerd een beetje kunnen vertrouwen; nee, ik zeg het niet goed: dat we op die cijfers en berekeningen volledig kunnen vertrouwen.

Daarom hoop ik dat we de komende weken door de partijen volledig worden geïnformeerd; de zogenaamde stellige maar nergens op gefundeerde kreten, daar heb ik niks aan. Die kan ik ook zelf wel verzinnen.

Democratie is een groot goed, blij dat we dat systeem hier hebben. Het zou mooi zijn als de komende weken de echte strijd om de democratie losbarst op basis van reële cijfers; daar hebben we volgens mij heel erg behoefte aan.

Ik hoop dat dit gaat lukken.

Torenwachter