Martijn Holtslag. Foto: Lieke Kooyman
Martijn Holtslag. Foto: Lieke Kooyman

‘Polygame relaties lijken de bom’

Veur de Draod Neede

ACHTERHOEK - In Veur de Draod beantwoorden Bekende Achterhoekers stellingen. Antwoord en je ziel ligt bloot. Vandaag Martijn Holtslag (29). Filmmaker, muzikant en kunstenaar. Hij groeide op rond Markvelde en Neede. Oftewel: Twente en de Achterhoek.

Door André Valkeman

1) Mijn mentale bui is:
"Ik adem, heb ruimte, dingen zijn afgerond. Knars, mijn muziekformatie, krijgt veel nieuwe releases. Mijn debuutfilm als regisseur wordt 25 februari gepresenteerd in Deventer. De muzikant heet-ie. Huub Smit (bekend van New Kids, red.) en Daniël Boissevain (All Stars, red.) wilden meewerken. Grote Nederlandse acteurs in mijn debuutfilm. Het bijzondere script overtuigde ze. Het speelt zich af in de middeleeuwen. Een muzikant wordt gedwongen door een corrupte gouverneur om te spelen op het jubileumfeest van zijn vrouw.’’

2) Ik lijk het meest op ‘mien va/mo’:
"Moeilijk te zeggen. Mijn ouders scheidden toen ik jong was en mijn vader overleed vlak daarna. Hij was ook meer een weekendvader. Nu ikzelf vader ben weet ik hoe je het meest op je verdraagzaamheid en opoffering wordt afgerekend.

Op zijn manier had hij die ook vast bij mij, toch staat die in geen verhouding met hoe ik het ouderschap invul. Ik idealiseerde mijn vader lang. Hij was kunstenaar, deed alles voor de kunst. Wat compromisloos, zo moest het zijn, dacht ik… Nu ik ouder word, een kind heb, denk ik: het is ook wel slappe hap. Ik zie zijn afwezigheid ineens.

In uiterlijk is mijn oogopslag en houding van hem. Mijn haarkleur is moederskant. Ik heb blond haar en rossige baardgroei, dat had mijn opa van moeders kant ook.’’

3) Dit is mijn grootste angst:
"Ik ben bang dat mijn zoontje iets overkomt. Bang dat mijn kunstwerken gestolen worden. Bang om ongezien te blijven. Dat je iets maakt, met complete concentratie, en dat niemand daar een fuck om geeft. Als mijn kunst niet gezien wordt, voel ik mij ook niet gezien. Zo persoonlijk neem ik het wel.’’

4) Na de dood is er:
"Ik twijfel. Of er is helemaal niets. Of er is zoiets als gezichtsloze energie, denk ik. Dat we als zielenenergie teruggaan naar een oersoep en terugkeren in een ander lichaam. Alleen wetenschappelijk slaat dat nergens op. Het aantal mensenlevens is geëxplodeerd, waar komen al die nieuwe zielen vandaan?’’

5) Dit was mijn laatste vechtpartij:
"Ik ben vroeger veel gepest en was in vechtpartijen vaak slachtoffer. Na mijn puberteit verdween dat, tot 2018. Ik haalde er het nieuws mee. Ik werd bij een snackbar uit het niets op mijn bek getimmerd, zinloos geweld. De dader werd veroordeeld.
Later kwam ik hem tegen bij een restaurant waar ik eten afhaalde. Hij werkte daar. Ik wilde hem niets zeggen, wel zijn baas: dat die werknemer een megalomane agressieve zak is.

Ik wilde die jongen laten merken dat dingen consequenties hebben. Dat je niet én iemand in elkaar kan slaan én de brave restaurantmedewerker kan uithangen. Maar ik zei niets.’’

6) Ik kan buiten de Achterhoek wonen:
"Ik woon in Deventer, dus ja. Ik verhoud mij fysiek en mentaal nog best vaak tot het gebied. Twente en de Achterhoek, bij allebei is het credo: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Mooi, aan de ene kant, het egaliseert mensen. Ook mensen die te megalomaan denken. Als het doorslaat in complete conformiteit, vind ik het lastig. Dat iedereen die ook maar een beetje anders of groter denkt eruit ligt.

De volksaard van de Tukker en Achterhoek is voor mij bijna synchroon. De landschappen verschillen wat, onderin de Achterhoek glooit het meer.’’

7) Dit is mijn grootste held:
"Laat ik wat vreemds zeggen: Julius Caesar. Ik weet, hij moordde volkeren als de kelten uit. Hij was wel een strateeg, leider en visionair die we nu niet meer hebben. Kijk naar Nederland, we hebben iemand die op de kassa let, zonder dat-ie notie van vergezichten heeft. Dat dat kan is decadentie, maar duurt het te lang dan stort de boel weer in.’’

8) Mensen met een accent zijn:
"Niet enkel in klank anders maar ook in gevoel, in houding eigen. In Amsterdam zeggen ze amicaal: hé, gap, wat maak je. Men lacht. Roep in de Achterhoek: kearl, wat makie mien noe en er gebeuren hele andere dingen. Daar zijn ze voorzichter met woorden. Achter die klanken zit een heel dna dat verschilt.’’

9) De mens is monogaam:
"Iedereen voelt van niet, maar eeuwig wisselen maakt ook ongelukkig, weten we. Polygame relaties lijken de bom, maar ik heb nog niemand vijftig jaar gelukkig polygaam zien zijn. Ik ben erg trouw en rust in monogamie. Het leven is al onoverzichtelijk genoeg.’’

10) Dit komt er op mijn grafsteen:
"Ik hoop een citaat uit een film, nummer of kunstwerk van mij. Die meesterlijke zin moet nog komen.’’