‘Ze zeiden: stop, die heeft haar grootste hits gehad’

ACHTERHOEK - In Veur de Draod beantwoorden Bekende Achterhoekers stellingen. Wie antwoordt legt zijn ziel bloot. Vandaag Belinda Kinnaer (53), Zeven Oceanen-zangeres, die rept over reïncarnatie en de grote liefde.

Door André Valkeman

1) Mijn mentale bui is:
“Ik stond op met een nachtmerrie. Ik droomde dat ik met Queen een concert mocht doen, maar onvoorbereid. Mensen trokken mij het podium op, ik wilde niet. Toen werd ik wakker.Gisteravond had ik een mooi optreden in Enschede, een bedrijfsfeest. Zanggroep Ancora was erbij, waar mijn man Patrick in zingt. Vandaag gaan we lekker barbecueën.’’

2) Ik lijk het meest op ‘mien va/mo’:
“Mijn ouders waren allebei kwetsbaar, hadden ziektes en leven niet meer. Allebei veel te vroeg overleden. Mijn vader was hartpatiënt en mijn moeder slikte honderd pillen tegen duizend-en-één aandoeningen. In ons opgroeien was er een soort van armoede, er waren dagen dat we een gebakken eitje aten in plaats van een warme maaltijd.

We moesten van niets iets maken. Het inventieve daarin heb ik van mijn vader. Hij was duivenmelker en kreeg die duiven terug in zijn hokje in de nok van ons huis. Hij wilde hun komst precies weten, dus maakte hij met oud ijzerdraadjes een alarm dat afging als de duif huiswaarts keerde. De hele buurt werd er wakker van. 

Ik heb laatst hele oude vazen opgeleukt met kunstbloemen, dan denk ik aan mijn vader. Ons bed is ingestort, dan maak ik het met tiewraps aan elkaar tot er een nieuwe is, dan denk ik aan mijn vader.

In uiterlijk is mijn gezicht mijn moeder, het lichaam daaronder, het onderstel, haha, mijn vader.

Mijn vader gleed weg na een hartoperatie en raakte in een desastreuze coma. 

Mijn moeder… Ja, mijn moeder vond ikzelf toen ze dood was. Een natuurlijke dood hoor. Ze lag half aangekleden op de bank.’’

3) Dit is mijn grootste angst:
“We hebben een hele grote spin, in onze schuur. Dan doe ik met bibberende handen de lamp aan, maar ik haal het niet weg. Wij doden geen dieren. Een dier heeft recht op bestaan. Wij zijn in huis pacifistisch tot en met. Zelfs vliegen vangen we, met de hand.

Als iedereen krijgen wij visite en dan slaat soms iemand, paf, zo een vlieg dood op het tafelblad. Dan moeten ze bij ons bijna voor een tribunaal verschijnen.

De allergrootste echte angst is natuurlijk dat je kinderen of je man iets overkomt.”

4) Na de dood is er:
“Reïncarnatie, daar geloof ik wel in. Ik weet niet of je als een dier terugkeert, of zoiets. Die energie gaat op in iets anders of keert terug. Er is iets in ons dat ons aandrijft, dat krijgt dan vrijheid. Ik ben ook niet bang voor de dood, wel de manier waarop ik zal doodgaan.’’

5) Ik kan buiten de Achterhoek wonen:
“Ik woon in Zeddam, maar woonde ooit in Nijmegen. Een beetje hetzelfde karakter voelde ik daar. Laat de ander in de waarde.

De Achterhoeker is anders maar wel gelijk aan de Tukker en Noorderlingen. In taal en mentaliteit. Pas bij Brabant veranderen zaken echt. Brabanders zijn iets jovialer, opener en springeriger, wij kijken toch iets meer de kat uit de boom. Nuchter, juist niet te veel branie.’’

6) Ik heb mijn grootste hits gehad:
“Hè… Ik breek even, merk ik (vecht tegen een traan, AV.). Dit was exact wat een platenmaatschappij tegen mij zei, maf dat het hier terugkeert. Exact, hè. ‘We gaan niet met je in zee, jij hebt je grootste hit gehad’. Dat deed mij zo zeer. Oké Belinda, het is klaar, zo klonk het. Doe het boek dicht. Jij, ik word er emotioneel van. Ik ben gedreven om goede muziek te maken en dan krijg je geen kans.

Als je die drive niet hebt moet je ook stoppen. Nu heb ik de single Nog Eén uitgebracht, die gaat als een speer. Mijn streven blijft een nog grotere hit. Dus dat: gas erop.’’

7) Dit is mijn grootste held:
“Freddie Mercury muzikaal. Daarbuiten mijn man Patrick. Ik heb het afgelopen decennia borstkanker gehad. Hoe hij voor mij klaar stond...’’

8) De mens is monogaam:
“Ik ben het, velen toch niet. Als tiener flirtte je stiekem met een ander, maar nu toch niet. In de muziekwereld hangen fans eromheen. Soms zie je collega-muzikanten weglopen, of een auto induiken met een meisje. C’est la vie, denk ik dan. Al maakte ik soms mee dat ik een partner kende, een lieve vrouw. Als je die dan zag dacht je: je moest eens weten hoe jouw man hoert en snoert. Toch zei ik niets.’’

9) Mensen met een accent zijn:
“Even hoogwaardige taalsprekers als ieder ander. Onvervalst zichzelf als ze het buiten hun streek zo blijven spreken.’’

10) Dit komt er op mijn grafsteen:
“Het leven valt best mee!”