Wereld Alzheimerdag Aalten: aandacht voor dementie

AALTEN - De werkgroep ouderen & veerkracht Aalten kan terugkijken op geslaagde aandacht in het kader van Wereld Alzheimerdag, medio september. Zo’n vijfhonderd inwoners hebben te maken met dementie en dat aantal zal binnen een aantal jaren verdubbelen. De kans dat algemeen publiek, winkeliers, horecaondernemers en anderen nu en in de nabije toekomst een verward persoon vanwege dementie zullen treffen is groot.

Vorige maand heeft de werkgroep ouderen & veerkracht binnen de gemeente Aalten een aantal activiteiten uitgezet om inwoners voor te bereiden. Zo werd de indrukwekkende film ‘The Father’ over dementie in zowel het filmhuis Aalten als Dinxperlo getoond en zeer goed bezocht. Bibliotheek De Achterhoekse Poort richtte een speciale tafel in met veel informatie over de ziekte dementie.
Woensdagavond 20 september konden middenstanders, horecaondernemers en verenigingen terecht in het Dorpshuus in IJzerlo in het kader van ‘Dementie in de zaak’. Spreker Jan van de Hammen gaf tips en tricks hoe om te gaan op moment iemand met dementie in verwarring in bijvoorbeeld een winkel staat.
Daarna was het woord aan Talentverbinder Richard Jongetjes en trajectbegeleider dementie Liesbeth van Esch over Doementie. Doementie is een programma om mensen met beginnende dementie individueel een maatwerk ‘werkplek’ te geven. Dit kan bijvoorbeeld in en winkel of bij een vereniging. Veel vragen vanuit het publiek konden beantwoord worden.
Op dezelfde dag op de middag kroop spreker en acteur Jan van de Hammen in de huid van ‘Hans’, een man met dementie. Zowel het argeloze publiek als winkelpersoneel in Aalten en Dinxperlo werden door ‘Hans’ aangesproken en ‘getest’ op de persoonlijke reactie en eventuele actie. Leden van de werkgroep ouderen & veerkracht vingen na elke confrontatie publiek en personeel op om hen gerust te stellen en vaak ook te complimenteren over hun handelen.
Acteur Jan van der Hammen: “Als je, zoals ik, in de rol van Hans heeft dementie, Dinxperlo en Aalten bezoekt wordt je menigmaal blij verrast door de echte aandacht en hulpvaardigheid. Zo belande ik met mijn briefje, waarop ik bovenaan koffie had geschreven en verderop kaartje voor Susan bij de Hema. Door twee vriendelijke winkelende dames werd ik al snel naar het schap met koffie geholpen, maar welke koffie moet je dan hebben? Binnenlopend bij Primera gaf ik mijn briefje aan de vrouw bij de kassa: ‘koffie hebben we hier niet, maar een kaartje zeker wel. Wat voor kaartje moet je hebben? Euh, is Susan jarig?’ Nee dat niet, en na wat samen zoeken werd duidelijk dat Susan in het ziekenhuis lag, het kaartje was snel gevonden. En hoe mooi is het dat de betreffende medewerker voorstelde het kaartje op mijn briefje even door te strepen omdat ik dat nu al had!
Op straat aangekomen was ik de weg kwijt, ik schoot een winkelend echtpaar aan: ‘Waar moet u heen? Naar mijn dochter, waar woont ze? Bij de kerk’. En man en vrouw gingen samen in gesprek bij welke kerk dat dan wel moest zijn. Na wat wijzen en de weg uitleggen kwam de oplossing: ‘Mijn man loopt wel even met je mee’. Dat was wel het moment dat ik na een paar stappen even uit mijn rol moest, anders was ik keurig bij de Goede Herderkerk afgeleverd.
Aangekomen in Aalten belande ik voor koffie weer bij de Hema, het pak was gauw gevonden, maar echt nodig had ik, Jan de acteur, het niet, maar ik werd netjes bij de kassa afgeleverd. Toch lukte het nog even terug de winkel in te wandelen, waar ik op een onbewaakt ogenblijk het pak koffie weer netjes terugzetten. Rondlopend in de winkel zag de hulpvaardige medewerkster mij weer lopen met een leeg mandje, heel snel werd het pak koffie weer opgehaald en opnieuw in mijn mandje gelegd. Ook hier wilde ik weer een kaartje voor Susan, helaas was het kaartenrek leeg en werd ik doorverwezen naar de Primera. Buiten draalde ik even om mijn volgers van Veerkracht Aalten de kans te geven ook weer aan te sluiten. De Hema medewerkster zag mij staan en leverde mij keurig af bij de Primera. Daar gaf ik mijn briefje, aan een kaartje konden ze mij wel helpen, maar voor de koffie moest ik toch echt even naar de Hema. Niet veel later, in de bloemenwinkel beland, werd ik voor wederom een pak koffie door de bloemist persoonlijk bij een medewerker van de Hema afgeleverd. Hoe fijn om te ontdekken dat dementie vriendelijkheid echt bestaat.”
Een groot aantal van onze inwoners blijkt al onbewust bekwaam te zijn in de omgang met dementie maar ook een groot deel heeft daar nog in te leren.