Welke woonwensen heeft Keijenborg?

Druk bezochte bijeenkomst biedt informatie over en weer

Door Eric Klop

KEIJENBORG – Namens de plaatselijke KBO gaven bestuursleden Marijke Hilderink en Frans de Vrught eind vorige maand in deze krant al enkele schoten voor de boeg. Onder auspiciën van de ouderenbond en de Dorpsraad kan nu iedereen uit het ruim 1500 inwoners tellende Keijenborg zijn zegje doen over de woonwensen die er leven. En zich vooral ook laten informeren door vertegenwoordigers van de gemeente Bronckhorst, wooncorporatie ProWonen, zorgorganisatie Sensire en de Rabobank. Een enquête vormt uiteindelijk de rode draad.

De opkomst mag deze maandagavond de zesde februari gerust massaal worden genoemd. Met enige moeite biedt dorpshuis De Horst alle bezoekers een zitplaats. Hoofdzakelijk ouderen zijn van de partij. Jongeren zijn op anderhalve hand te tellen. Terwijl de informatieavond over woonwensen in Keijenborg zich toch echt richt op zowel rijp als groen. Senioren willen misschien kleiner gaan wonen en de jongere garde vindt het wellicht hoog tijd om het ouderlijke huis te verruilen voor een eigen stulpje. Als het even kan in eigen dorp.

Bronckhorst heeft de ambitie om de komende jaren rond de tweeduizend nieuwe woningen te bouwen. Gemeentebreed, dus wat betekent dit voor de kern Keijenborg? Daar is niet zomaar een antwoord op te geven, zo blijkt uit de woorden van Bernadette Arends, gemeentelijk Programmaregisseur Wonen. Tal van facetten spelen een rol. Wat brengen vergrijzing en gezinsverdunning met zich mee? Hoe zit het met de betaalbaarheid? Hoe groot is de rol van ook ruimtelijke kwaliteit? Moet er alleen gebouwd worden voor Keijenborgers zelf, of dient de gedachte tevens uit te gaan naar instroom van elders? Ook toekomstige werknemers van bedrijven willen wonen, net als nieuwkomers uit andere landen.

Vraag en aanbod
De inleiding van Bernadette Arends zal het publiek zonder meer nog eens extra aan het denken hebben gezet. Net als wat Marijke Lindeman van ProWonen over bijvoorbeeld vraag, aanbod en betaalbaarheid te berde brengt. Of Josine Breukink, die namens Sensire de uitdagingen schetst ter zake thuis dan wel elders wonen met of zonder zorg. Huren kent zo zijn voorwaarden. Financiële vooral. Kopen dan maar? Twee woordvoerders van de Rabobank leggen kort uit wat dáár allemaal bij komt kijken. Nee, niets gaat per se van een leien dakje. En dan het woningaanbod zelf. Zeker, er liggen nieuwbouwplannen voor de locatie waar nu nog de gymzaal, tennisbaan en de oude St. Bernardusschool te vinden zijn. Ook het terrein nabij zorgcentrum Maria Postel biedt mogelijkheden, mits woeste projectontwikkelaars niet te veel roet in het eten gooien. En dan zijn er bovendien elders in Keijenborg nog woningbouwprojecten in voorbereiding. Arends en Lindeman willen daar om ongetwijfeld goede redenen echter niets over kwijt.

Maar wat wil jong en oud Keijenborg nu precies? Waar liggen de behoeftes, waarop zo goed als mogelijk kan worden ingespeeld? Daartoe heeft de KBO in samenwerking met Dorpsraad een enquête opgezet, die alle aanwezigen tijdens de koffiepauze, of later eventueel digitaal, kunnen invullen. Er wordt naar de leeftijd gevraagd, in wat voor type woning men momenteel wel of niet zelfstandig woont, of er binnen vijf jaar plannen zijn om te verhuizen en zo ja waarheen, wat voor soort woning men dan zoekt, kopen of huren, wat men maximaal kan betalen en waar bij de wens om een andere woning speciaal op wordt gelet. De antwoorden moeten gemeente en ProWonen verdere duidelijkheid bieden, zodat zij nu en in de toekomst zomaar een end weg bouwen kunnen vermijden.

Doorstroming
In de zaal klinkt heel even kritiek op. De gemeente heeft het weer gedaan. Organisator Frans de Vrught kapt dit meteen op vriendelijke wijze af. Hij benadrukt dat het deze avond om uitwisseling van informatie gaat, waar zowel vragende inwoners als biedende instanties wat aan hebben. Opbouwend dus, met de enquête bijvoorbeeld, die kort en goed toch eigenlijk wel de rode draad tijdens de bijeenkomst is. Willemien Tankink (80) is er onder het genot van een kopje thee al druk mee bezig. De Keijenborgse woont met haar zoon in een groot, vrijstaand huis. Op den duur wil ze kleiner wonen. “Met mijn zoon, bij voorkeur in de huursector en als het maar in Keijenborg is”, stelt ze met klem. “Mijn huidige huis komt dan vrij voor een gezin”, neemt de krasse mevrouw Tankink alvast een voorschot op de vaak gewenste doorstroming binnen de woningmarkt.

Naast haar zit de twee jaar jongere en al even kwieke Betsie Janssen-Kuipers. Ook zij bestudeert het enquêteformulier. Blijven in Keijenborg, waar haar vader is geboren en getogen maar zij zelf pas de laatste 26 jaar weer woont, is absoluut niet haar eerste vereiste. “Ik heb hier niemand”, zegt ze. “Al mijn kinderen wonen elders. In Doetinchem en Lobith, dus als ik daarheen kan is dat ook best. Waarom ik hier toch van de partij ben? Uit nieuwgierigheid.” Evenzeer nieuwgierig is het echtpaar dat niet met de naam in de krant wil. Wel onthult het stel dat hij 72 is en zij 68. Ze wonen nu 45 jaar in het dorp. “Met veel plezier en we willen hier dan ook graag blijven. Maar dan wel iets kleiner en graag gelijkvloers. Onze voorkeur heeft kopen. Maar het is niet urgent hoor, er is wat ons betreft geen haast bij. Een beetje oriënteren kan echter nooit kwaad.”

Als het aan KBO-bestuurslid Frans de Vrught ligt wordt er doorgepakt. Alvorens de bezoekers na de pauze in groepjes met elkaar van gedachten wisselen en nadere vragen kunnen stellen aan de aanwezige deskundigen, kondigt hij aan dat alle uitkomsten van de woonenquête eind deze maand al op een rijtje staan. En snel daarna aan de hand van meer duidelijkheid en met het aanhoudende streven om Keijenborg levendig te houden een volgende bewonersbijeenkomst plaatsvindt.