Weggeefwinkel Eibergen zoekt dringend hulp en versterking

Gestegen kosten dreigen maatschappelijk project de kop te kosten

Door Rob Stevens

EIBERGEN - De Weggeefwinkel aan de Hagemanstraat 22 bestaat dit jaar vijf jaar. Velen uit Eibergen en de regio, soms krap bij kas, vonden er kleding of iets voor hun huishouden. En voor medewerkers is de winkel aan de Hagemanstraat vaak belangrijk geweest om zichzelf te herpakken en opnieuw een volwaardige plek in de samenleving te vinden. De Weggeefwinkel heeft daarmee een warm plekje in menig hart verworven maar verkeert momenteel in zwaar weer. Er zijn zelfs al geruchten dat de winkel moet sluiten. Zo ver is het echter nog niet.

Ursula en haar zus Louise Drexhage begonnen de Weggeefwinkel vijf jaar geleden. Ursula Drexhage: “Ik wil eerst benadrukken dat we met Edwin Weeink echt een fijne meedenkende huisbaas hebben. Maar al het geld gaat nu op aan de huur. Die is hier hoger dan in ons vorige pand dat we destijds noodgedwongen moesten verlaten. En de energiekosten zijn ook fors gestegen. We mogen blij zijn als we het dit jaar nog redden. Het jaar waarin we ons vijfjarig bestaan hopen te vieren. Een feestje lijkt er echter niet in te zitten. Ondanks de vaste jaarlijkse bijdrage van de diaconie. En de gemeentelijke bijdrage, die helaas nog steeds is afgestemd op het vorige, goedkopere winkelpand en de energielasten van toen. We hebben daarover gesprekken gevoerd met de gemeente en de wethouder. Maar een ruimere bijdrage lijkt er voorlopig niet in te zitten.”

Positief
Uit gesprekken met wethouder Betsy Wormgoor blijkt dat zij wel positief is over de Weggeefwinkel. Ze ziet dat veel mensen, onder wie vluchtelingen, statushouders en Oekraïners, er iets van hun gading vinden. Voor niets. En dat de dertig vrijwilligers er met veel plezier werken, contacten leggen, de Nederlandse taal leren, werkervaring en andere vaardigheden opdoen. Sommigen hebben er zelfs hun leven weer ‘op de rit gekregen’.
De Syrische Rania Alnahi is er vanaf de oprichting al bij en heeft in de Weggeefwinkel de Nederlandse taal geleerd door haar contacten met andere vrijwilligers en klanten. Naast haar zit Jolanda. Zij is afgekeurd en dreigde volgens eigen zeggen weg te kwijnen achter de geraniums. Jolanda: “Ik heb een ‘rugzakje’. Er is geen werk voor me. Ik heb hier de weg omhoog gevonden. Thuis zat ik in mijn eentje te piekeren. Hier kan ik mezelf zijn en voel ik ontspanning.” En zo hebben meer vrijwilligers hun eigen verhaal.
De wethouder suggereerde dat de Weggeefwinkel wellicht goedkoper bij De Huve terecht kan. Drexhage vindt de plek waar ze nu zitten prima. Als het niet anders kan is een overstap naar het dorpshuis te overwegen. Maar liever niet. En dan ook niet in de kelder. Veel klanten van de weggeefwinkel gebruiken namelijk een rollator.

Website
De Weggeefwinkel heeft professionalisering nodig. Een ANBI-status zou wel kunnen helpen, dan zijn subsidieaanvragen mogelijk. Maar dan moet de winkel wel over een eigen website beschikken. En die is er niet. De Weggeefwinkel zou blij zijn met iemand die een website voor hen zou kunnen en willen ontwikkelen. Verder kan ook het nu driekoppige bestuur wel (jonge) versterking gebruiken. En wellicht dat de gemeente de hoogte van de huidige bijdrage wil heroverwegen. Zeker gezien de sociaal-maatschappelijke functies die de Weggeefwinkel heeft. Allemaal gedaan met vrijwilligers. Donaties en sponsoren zijn natuurlijk ook altijd meer dan welkom. Evenals goederen om weg te geven, met name voedsel, kleine huishoudelijke spullen, potten, servies, etc.
De weggeefwinkel vraagt dus om hulp, om versterking. Om haar belangrijk werk te kunnen blijven doen. Om toch wellicht op bescheiden wijze samen met de vrijwilligers het vijfjarig bestaan te kunnen vieren.