Wrede lente

De vogels zingen hoopvol en bomen tonen voorzichtige groene knoppen. Soms is het al aangenaam om in het lentezonnetje te zitten, maar er is een plek in Zutphen waar geloof, hoop en liefde met de grond gelijk zijn gemaakt.

Eigen initiatief van burgers, volgens mij is dat iets waar de gemeente heel blij mee zou mogen zijn, Iets wat gestimuleerd zou moeten worden en gekoesterd. Een inwoner van Zutphen heeft twintig jaar voor een stukje grond naast zijn huis gezorgd om een broedplaats voor vogels te creëren, een toevluchtsoord voor egels midden in de stad, het zwartkopje broedde er ieder jaar, de bloemknoppen van mooi bloeiende struiken begonnen net wat kracht te verzamelen om open te barsten, de vogels waren druk met hun nestjes in de weer. De grond was niet van hem, maar deze meneer investeerde belangeloos tijd, energie en liefde in dit plekje uit zorg voor de natuur en zijn naaste omgeving. Als iedereen dat zou doen, dan hoefde de gemeente geen mannen met kantenmaaiers aan het werk te zetten, dan hulde de hele stad zich in bloemenweelde. Dan groeiden er tomaten en stokbonen in het vogelpark waar iedereen van mocht snoepen.

Noem mij naïef, mensen willen niet zomaar hun opbrengst delen, sommige jongeren scheppen er plezier in om openbare tuintjes te vernielen, mensen zorgen niet voor grond die niet van henzelf is, waarvan de meerwaarde nooit op hun rekening zal worden bijgeschreven, ze laten hun hond er een drol in draaien. Het is vaak ieder voor zich en juist daarom is het levenswerk van deze man zo inspirerend, zo dierbaar. Er werd puin gedumpt, voorbijgangers gooiden er rommel in en onvermoeibaar ruimde hij het op en plantte er struiken en bomen voor terug.

Totdat Rijkswaterstaat besloot dat er grondboringen gedaan moesten worden, een paar gaten in de grond, het zou tussen het struikgewas door kunnen. Maar op een kwade dag werd alles met de grond gelijk gemaakt. Nu staat er een schilderij en kunstwerken van vogels, de buurt uit onbegrip en woede op kunstzinnige wijze. Het is een wreed voorbeeld van eigen initiatief versus overheid en regelgeving, vertrouwen in de innige goedheid van die laatste partij kwijnt net zo hard weg als de dieren in dit bosje. Geen wonder dat het moeilijk kiezen was in het stemhokje afgelopen week.